Franciszka Budziaszek Resich

Franciszka Budziaszek Resich była znaną krakowską fryzjerką, której salon przed wojną cieszył się dużą renomą. Jej interes prosperował tak dobrze, że mogłą pozwolić sobie na wynajęcie lokalu w bradzo prestiżowej lokalizacji. Ostatni adres pod którym przyjmowała klientki to salon na piętrze kamienicy przy ul. Grodzkiej 3, tuż przy Rynku Głównym w Krakowie.  

Franciszka jest wspominana jako piękna kobieta o bardzo długich, jasnych włosach. 

Oprócz pracy zawodowej, angażowała się w akcje charytatywne i pomoc innym. To nie zmieniło się także po wybuchu wojny. Korzystajac ze swoich umiejętności i zasobów, Franciszka pomagła Żydówkom w ukrywaniu żydowskiego pochodzenia. W związku z istniejącym stereotypem dotyczącym “typowego” żydowskiego wyglądu (ciemne włosy,często kręcone, ciemna karnacja, ciemne oczy), Franciszka pomagała im uzyskać “aryjski” wygląd – rozjaśniała i prostowała włosy, farbowała brwi i rzęsy, a także stosowała zabieki rozjaśniające skórę. Nie wiadomo dokładnie ilu osobom pomogła w ten sposób, ale jej działalność została odkryta i po donosie Frnaciszka została aresztowana. Trafiła do obozu Ravensbrück, gdzie zmarła.

Wnuczką Franciszki Budziaszek-Resich jest dziennikarka Alicja Resich-Modlińska.

Klasyfikacja

Na tym etapie dochodzi do podziału społeczeństwa na opozycyjne grupy: na “my” i „oni”, np. Polacy i Żydzi. Temu procesowi można przeciwdziałać poprzez podkreślanie i pielęgnowanie tego, co łączy obie grupy. Warto skupić się na wspólnych wartościach, tradycjach, czy doświadczeniach, a także poszukiwać obszarów porozumienia, poprzez tworzenie grup wsparcia i inicjatyw walczących z nienawiścią.

---

Jak historia tej osoby jest powiązana z opisywanym etapem?

W okresie III Rzeszy naziści prowadzili badania pseudonaukowe na temat ras ludzkich. Chcieli stworzyć wzorce Żydów, Romów i Sinti oraz innych niearyjskich raz, aby łatwiej można było ich odróżnić od Aryjczyków. Według nazistowskiej propagandy, stereotypowe cechy Żydów i Żydówek to ciemne oczy, czarne kręcone włosy, garbate nosy, niepewny sposób poruszania się. Te elementy wizualne często były wskazywane jako tzw. „zły wygląd”, który zdradzał żydowskie pochodzenie danej osoby. „Dobry wygląd” oznaczał natomiast brak tych stereotypowych cech lub ich ukrycie. Za główne cechy „dobrego wyglądu” uważano blond włosy, jasną karnację, jasne brwi. Taki wygląd (oraz fałszywe dokumenty) pomagał w ukrywaniu się Żydów i Żydówek po tzw. aryjskiej stronie, czyli poza gettem.   

Niemieccy naziści, ale także osoby wydające, denuncjujące Żydów i Żydówki zwracały uwagę na wygląd i kierując się przywołanymi stereotypowymi cechami klasyfikowały daną osobę, co nierzadko oznaczało dla niej uwięzienie w getcie, obozie koncentracyjnym, a nawet wyrok śmierci. Działalność Franciszki Budziaszek miała na celu pomoc w ukryciu żydowskiego pochodzenia,  stereotypowych cech wyglądu, a tym samym uniknięcie zaklasyfikowania jako osoba „nieczysta rasowo”.