Bent Melchior urodził się w 1929 r. na Górnym Śląsku w Beuthen (dziś Bytom), wówczas leżącym w granicach Niemiec, gdzie jego ojciec Marcus pełnił funkcję rabina. W 1933 r. jego rodzina wróciła do Danii, a w 1943 r., podczas okupacji Danii przez nazistowskie Niemcy, ojciec Benta aktywnie uczestniczył w ratowaniu duńskich Żydów...

Bent
Melchior

Etap 6 - Polaryzacja

Bent Melchior urodził się w 1929 r. na Górnym Śląsku w Beuthen (dziś Bytom), wówczas leżącym w granicach Niemiec, gdzie jego ojciec Marcus pełnił funkcję rabina. W 1933 r. jego rodzina wróciła do Danii, a w 1943 r., podczas okupacji Danii przez nazistowskie Niemcy, ojciec Benta aktywnie uczestniczył w ratowaniu duńskich Żydów...

Bent Melchior

Bent Melchior urodził się w 1929 r. na Górnym Śląsku w Beuthen (dziś Bytom), wówczas leżącym w granicach Niemiec, gdzie jego ojciec Marcus pełnił funkcję rabina. W 1933 r. jego rodzina wróciła do Danii, a w 1943 r., podczas okupacji Danii przez nazistowskie Niemcy, ojciec Benta aktywnie uczestniczył w ratowaniu duńskich Żydów. W tym samym roku rodzina uciekła z Kopenhagi dzięki pomocy wielu nieżydowskich Duńczykówi po niebezpiecznej podróży morskiej dotarła do Szwecji, gdzie żyła jako uchodźcy aż do wyzwolenia Danii w 1945 r.
Bent Melchior uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Kopenhaskim w wieku 21 lat, a po okresie pracy jako nauczyciel zdobył wykształcenie rabiniczne w Londynie. Gdy w 1969 r. zmarł jego ojciec, został jego następcą na stanowisku Naczelnego Rabina Danii, które piastował do 1996 r.
Bent był działaczem na rzecz praw człowieka, doskonałym mówcą i pisarzem. W 2008 r. został pierwszym i jedynym honorowym członkiem Duńskiej Rady ds. Uchodźców, a w latach 1971-1984 był profesorem nadzwyczajnym klasycznej literatury hebrajskiej na Uniwersytecie Kopenhaskim. Ponadto w latach 1993-1999 pełnił funkcję przewodniczącego B’nai B’rith Europe oraz przewodniczącego zarządu Centrum Dialogu „Brobyggerne” (Budowniczowie Mostów), które założył wspólnie z byłym członkiem duńskiego parlamentu Özlemem Cekicem. Bent Melchior napisał wiele artykułów i książek na tematy związane z religią, judaizmem, a także dotyczące tematyki uchodźczej. Był gorącym orędownikiem praw uchodźców w Danii i do swojej śmierci w 2021 r. interesował się sposobami poprawy warunków ich życia. Syn Benta, Michael, był naczelnym rabinem Norwegii, a jego wnuk Jair jest obecnie naczelnym rabinem Danii.

Voices in the Void @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
German troops parade in Copenhagen, Denmark on April 20, 1940, to celebrate Hitler’s birthday.
German troops parade in Copenhagen, Denmark on April 20, 1940, to celebrate Hitler’s birthday.
Source: AP, https://time.com/4026472/rosh-hashanah-world-war-ii-denmark/
Voices in the Void @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
Rabbi Bent Melchior as a teenager and shortly before passing away
Rabbi Bent Melchior as a teenager and shortly before passing away
Voices in the Void @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
Rabbi Bent Melchior @Humanity in Action
Rabbi Bent Melchior @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
Voices in the Void @Humanity in Action
Rabbi Marcus Melchior, Bent's father, was a Danish Rabbi who warned his congregants that the Germans intended to round up Denmark's Jews.
Rabbi Marcus Melchior, Bent's father, was a Danish Rabbi who warned his congregants that the Germans intended to round up Denmark's Jews.

Polaryzacja

Używając nienawistnej propagandy ekstremiści dzielą ludzi, a tych, którzy nie są ich zwolennikami nazywają zdrajcami lub sympatykami wroga i głoszą zasadę: „Jeśli nie jesteś z nami, jesteś przeciwko nam”. Przez takie działania tworzą się zazwyczaj dwa obozy – osoby przeciwstawiające się i popierające rozwiązanie danego problemu społecznego. Proces polaryzacji bardzo często przyczynia się do wybuchu i eskalacji konfliktów społecznych. Osoby o umiarkowanych poglądach, będące członkami grupy sprawców mają największe możliwości powstrzymania ludobójstwa, dlatego też zwykle są aresztowane i mordowane jako pierwsze. Grupa dominująca ustanawia dla siebie nieograniczoną władzę wprowadzając stany wyjątkowe lub rządząc za pomocą dekretów, znosząc prawa i wolności obywatelskie. Grupa ofiar jest rozbrajana, by nie mogła się bronić i by grupa dominująca mogła przejąć pełną kontrolę. Aby nie dopuścić do polaryzacji należy wspierać grupy i organizacje działające na rzecz praw człowieka oraz wprowadzić międzynarodowe sankcje.


Jak historia tej osoby jest powiązana z opisywanym etapem?

Historia Benta Melchiora doskonale ukazuje niebezpieczeństwo polaryzacji. Na tym etapie społeczeństwo jest podzielone na przeciwstawne grupy: „my” i „oni”, „ci drudzy”, np. Duńczycy i Żydzi. Odważne działania zwykłych Duńczyków są przykładem oporu wobec tej sztucznej klasyfikacji i budowania niezdrowych napięć. Duńscy Żydzi mieli dobre, przyjazne relacje ze społeczeństwem duńskim, oparte na wspólnych postępowych i demokratycznych wartościach i dziesięcioleciach wspólnych doświadczeń. Ponadto integracyjny duński system społeczny, który powstał po I wojnie światowej, znacznie zmniejszył konflikty klasowe i pozwolił na ciągłą integrację i asymilację społeczności żydowskiej, co w zasadzie uniemożliwiło podział na „nas” i „ich”.

Krótkometrażowy film animowany “Voices in the Void” śledzi losy rodziny Melchiorów podczas II wojny światowej w okupowanej Danii oraz ich ucieczkę do Szwecji dzięki pomocy duńskich rodaków, zwłaszcza duchownych i rybaków. Narratorem opowieści jest Bent, który w momencie ucieczki miał 14 lat. Mimo zagrożenia życia, tysiące Duńczyków nie chciało opuścić swoich żydowskich sąsiadów. W późniejszym życiu wielu z nich mówiło, że nie uważają się za bohaterów, ale raczej za zwykłych ludzi, którzy zrobili to, co musieli zrobić.

Wyjątek duński
Dania, zmuszona do przystąpienia do wojny w kwietniu 1940 roku, była przygotowana na porażkę i stawiła niewielki opór niemieckiej inwazji. Wojna skończyła się w ciągu szesnastu godzin. Rząd poddał się po poniesieniu niewielkich strat. Dania stała się krajem współpracującym – aryjskim, który nie podsycał rasowej nienawiści Niemców. Król nie uciekał w obawie o swoje życie ani nie wyrażał jawnego sprzeciwu. Rząd duński nadal funkcjonował pod lekką ręką władzy niemieckiej. Król i rząd nie uznawali i zniechęcali do aktów sabotażu ze strony małych, oblężonych ruchów oporu.
Jednak Duńczycy – król, urzędnicy państwowi i ludność – zagrozili zdecydowanym sprzeciwem, jeśli Żydzi w Danii zostaną odizolowani lub ukarani. Warunki zostały spełnione: od 1940 do 1943 r. Żydzi prowadzili zupełnie normalne życie, nie różniąc się od swoich chrześcijańskich sąsiadów, unikając tragicznego losu innych Żydów w całej Europie.
Punkt zwrotny dla Żydów w Danii nastąpił latem 1943 r., gdy władze niemieckie nalegały, by rząd duński dokonał egzekucji swoich rodaków, którzy należeli do ruchu oporu. Duńczycy nie chcieli zwrócić się przeciwko sobie – z wyjątkiem komunistów. Rząd duński podał się do dymisji i zrzekł się władzy na rzecz Niemców. W sierpniu i wrześniu naród zwrócił się w stronę podziemia i udzielił szerokiego poparcia siłom oporu. Niemcy zrezygnowali z tak zwanego „wzorcowego protektoratu”, przejęli kontrolę nad rządem i przystąpili do wyłapywania wszystkich Żydów w Danii.
29 września, na dwa dni przed planowaną łapanką w Rosz Haszana, żydowski Nowy Rok, Marcus Melchior, pełniący obowiązki głównego rabina synagogi Krystalgade, wezwał swoich oszołomionych kongregantów i całą społeczność żydowską do natychmiastowego ukrycia się. Dwa statki pasażerskie, zadokowane w kopenhaskim porcie, były gotowe do wysłania około pięciu tysięcy Żydów do Niemiec.