Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the acf domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /home/uprzedzu/10krokow.org/wp-includes/functions.php on line 6121

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the wp-external-links domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /home/uprzedzu/10krokow.org/wp-includes/functions.php on line 6121
10 kroków - Etap 10 - Humanity in action

Negacja

1944 – decydenci polityczni i religijni oraz  społeczność międzynarodowa milczą i nie są zdolni do podjęcia politycznych decyzji  w obliczu ostatnich aktów ludobójczej polityki Trzeciej Rzeszy. Cele humanitarne schodzą na dalszy plan względem interesów politycznych i gospodarczych powojennego świata.  Obojętność i kontrolowana prasowa cisza względem mordu Żydów i Żydówek węgierskich oraz łódzkich. Milczenie w obliczu brutalnej pacyfikacji Powstania Warszawskiego.

1944 – sierpień – egzekucja Henryka Sławika w KL Mauthausen – Gusen.

1945 – zakończenie wojny, nowy podział polityczny Europy pogłębiający traumę osób ocalałych i uniemożliwiający im przekazanie prawdy o zbrodniach których doświadczyli.

1945-1950 – brak regulacji prawnych pozwalających osądzić głównych architektów ludobójstwa za dokonanie masowych mordów. Warunkowane społecznie, politycznie i ekonomicznie stopniowe zapominanie o zbrodniach, potrzebie sprawiedliwości i budowania inkluzywnej pamięci. Pamięć wybiórcza i upolityczniona często ignorująca i budowana wbrew relacją tych co przeżyli.

Krystyna Modrzewska – 1947 – Deponuje swój pamiętnik w archiwach Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej i poświęca się karierze naukowej.

Zofia Kossak Szczucka – w 1945 r. zmuszona do 12 letniej emigracji przez komunistyczne władze 1946 roku wydaje wspominania z 8 miesięcy pobytu w Birkenau w tomie „Z otchłani – wspomnienia z łagru”. Jej książki były zakazane w komunistycznej Polsce do 1957 roku.

Alfreda Markowska – została przymusowo osiedlona wraz ze swym taborem przez władze PRL w Gorzowie Wielkopolskim Jej historia nie była znana do lat 90tych.

Tomasz Blatt – zostaje w komunistycznej Polsce. Wstąpił do Partii. 1948-49 pracuje w UB. 1957 emigruje do Izraela. W 1958 składa pierwsze relacje na procesie Kurta Engelsa w Hamburgu.

Jakub Muller – zostaje w Polsce. Zakłada zakład krawiecki. Dokonuje ekshumacji masowych grobów i sprowadza szczątki na cmentarz w Nowym Sączu.

Negacja

To etap występujący w trakcie oraz po każdym ludobójstwie. Sprawcy i sprawczynie zacierają ślady zbrodni, ukrywają dowody, a także zastraszają świadków i świadkinie. Zaprzeczają popełnienia jakichkolwiek przestępstw, często obwiniają ofiary za to, co się stało. Blokują śledztwa i starają się pozostać przy władzy do momentu, kiedy siłą są zmuszeni do jej oddania lub ucieczki. Reakcją na negację jest tylko uczciwy i sprawiedliwy proces oraz wymierzenie kary przez sądy krajowe lub trybunały międzynarodowe. Takie procesy pomagają zapobiegać poczuciu bezkarności sprawców i stopniowemu zaprzeczaniu ludobójstwu i zbrodniom przeciwko ludzkości. Milczenie jest jedną z najczęstszych form negacji. Milczenie w następstwie ludobójstwa utrwala brak świadomości i zaprzeczanie dokonanym zbrodniom.

“Mieszkałem wtedy w sąsiedztwie, przy ul. Berka Joselewicza. Wpadł szef Gestapo Heinrich Hamann ze swoją świtą i strzelali do ludzi, którzy jeszcze byli w łóżkach i niczego się nie spodziewali. To był zwyczajny okrutny mord. Należałoby odmówić za zmarłych modlitwę, ale jak, kiedy jestem sam jeden?”
Jakub Müller, Wypowiedź o mordzie w kamienicy przy ul. Franciszkańskiej

Krystyna Gil (z domu Ciuroń) urodziła się 5.11.1938 r. w Szczurowej. Przed wojną mieszkali tam Polacy, Żydzi i Romowie. Krystyna pochodziła z rodziny romskiej...

„… ukrywam się nie wolno mi mówić kim jestem… są dla mnie dobrzy ale jeśli się dowiedzą kim jestem zostanę zamordowany… nigdy nie mogę powiedzieć kim jestem”

“[W PRL był na ojca zapis, bo należał do PPS, tego nurtu niepodległościowego, antykomunistycznego - mówi Krystyna Sławik-Kutermak.] - Nauczyłyśmy się go kochać w ciszy, w konspiracji, nielegalnie. A tu naraz pojawił się w naszym mieszkaniu w Katowicach Zimmermann, człowiek, który nie tylko z ojcem współpracował, nie tylko był świadkiem, jak ratował ludzi, ale jeszcze mówił o nim z największym szacunkiem i wzruszeniem. Nie półszeptem, nie aluzjami, tylko głośno i wprost. Zakazane przestało być zakazane.”
Elżbieta Isakiewicz Gazeta Polska, 20 sierpnia 2003